Κτιριακές Μονώσεις

Με τον όρο μόνωση ορίζεται η απομόνωση ενός χώρου ή ενός υλικού από υγρά, θερμότητα ή ψύχος, από τον ήχο και, σε ειδικές περιπτώσεις, από ραδιενέργεια ή την απομόνωση ενός αγωγού από τον οποίο διέρχεται ηλεκτρικό ρεύμα ή ηλεκτρικά σήματα με σκοπό τον περιορισμό του ηλεκτρισμού προς την γη ή την αποτροπή βραχυκυκλώματος, τον περιορισμό απώλειας σήματος κ.ά.

Στο συγκεκριμένο άρθρο θα αναφερθούμε στην κτιριακή μόνωση η οποία ως κύριο στόχο έχει την θερμομόνωση τμημάτων ή και ολόκληρου του κτιρίου χωρίς όμως ο όρος να περιορίζεται σε αυτό το είδος μόνωσης αλλά και σε ηχομόνωση, πυροπροστασία, κραδασμική μόνωση (εφαρμογές βιομηχανίας). Για αυτό το λόγο και τα σύγχρονα μονωτικά υλικά πληρούν τις προδιαγραφές για την κάλυψη διαφορετικών αναγκών αλλά και περισσότερων της μιας.

Οι κατηγορίες της κτιριακής μόνωσης είναι τρεις:

• Η θερμομόνωση
• Η στεγανοποίηση ή υγρομόνωση και
• Η ηχομόνωση.

Η κατηγορία που θέλει ιδιαίτερη προσοχή καθώς παίζει καθοριστικό ρόλο στην εξοικονόμηση ενέργειας και -κατά συνέπεια- εξοικονόμηση χρηματικών πόρων είναι η θερμομόνωση.

Θερμομόνωση

Θερμομόνωση είναι  η επιβράδυνση της μεταφοράς θερμότητας μεταξύ αντικειμένων, τα οποία βρίσκονται σε θερμική επαφή ή σε απόσταση ικανή για επίδραση από ακτινοβολία. Η θερμότητα είναι η ενέργεια που μεταφέρεται λόγω της διαφοράς θερμοκρασίας και μεταφέρεται από ένα σώμα υψηλότερης θερμοκρασίας σε ένα άλλο χαμηλότερης θερμοκρασίας. Στην περίπτωση των κτιρίων η θερμότητα έχει τη τάση να πηγαίνει από τα χαμηλότερα προς τα υψηλότερα στρώματα και ο ψυχρός αέρας κατέρχεται. Στόχος των θερμομονωτικών υλικών ενός κτιρίου είναι να επιβραδύνουν τη θερμική ροή σωμάτων ή χώρων που βρίσκονται σε διαφορετική θερμοκρασία. Η θερμομόνωση εμποδίζει ή αντανακλά την ενέργεια αντί να απορροφά την ενέργεια.

Εξωτερική Θερμομόνωση

Μια υποκατηγορία της θερμομόνωσης είναι η εξωτερική θερμομόνωση κατά την οποία η μόνωση δεν διακόπτεται στα σημεία ένωσης των διαφορετικών δομικών στοιχείων. Η εξωτερική θερμομόνωση ή θερμοπρόσοψη ,όπως αλλιώς ονομάζεται, έχει εφαρμοστεί στην δυτική και κεντρική Ευρώπη από τη δεκαετία του 1960 και προσφέρει ιδιαίτερη ευελιξία στην κατασκευή καθώς το θερμομονωτικό υλικό τοποθετείται ως τελευταία στρώση της κατασκευής στην εξωτερική επιφάνεια του κτιρίου . Αποτελεί επίσης την καταλληλότερη και την πλέον αποτελεσματική λύση για την αναδρομική θερμομόνωση των παλαιών κατασκευών. Τα υλικά που χρησιμοποιούνται για την εξωτερική θερμομόνωση είναι η διογκωμένη πολυστερίνη ,η εξηλασμένη πολυστερίνη και ο πετροβάμβακας. Η διογκωμένη πολυστερίνη είναι το πλέον κατάλληλο και διαδεδομένο υλικό που αποτελεί την καλύτερη δυνατή λύση για παλιές και νέες κατασκευές. Η εξηλασμένη πολυστερίνη και ο πετροβάμβακας είναι υλικά παλαιότερης τεχνογνωσίας και χρησιμοποιούνται σε μικρότερο βαθμό πλέον.

Στεγανοποίηση ή υγρομόνωση

Στεγανοποίηση ή υγρομόνωση ονομάζουμε τη διαδικασία κατά την οποία ένα σώμα γίνεται απροσπέλαστο από το νερό και κάθε υγρό με την χρήση αδιαβροχοποιητικών υλικών. Τα υλικά αυτά έχουν την ιδιότητα να είναι απροσπέλαστα από το νερό και να μην επηρεάζονται από αυτό, κάτω από ιδιαίτερες συνθήκες. Τέτοιου είδους υλικά μπορούν να εφαρμοστούν ακόμα και σε υγρό περιβάλλον, όπως το νερό για συγκεκριμένα βάθη. Στις κατασκευές η διαδικασία της στεγανοποίησης συναντάται κυρίως σε υπόγεια, δωμάτια, μονώσεις ταρατσών, πισίνες κ.ά.

Ηχομόνωση

Τα ηχητικά κύματα που διαδίδονται μέσω του αέρα προκαλούν ταλάντωση των δομικών στοιχείων ενός κτιρίου τα οποία έρχονται σε επαφή και δημιουργούν και αυτά με τη σειρά τους ηχητικά κύματα στην αντίθετη όψη τους. Τα ηχομονωτικά υλικά στόχο έχουν την ελαχιστοποίηση των ηχητικών κυμάτων που αναπαράγονται απορροφώντας τους κραδασμούς και τις ταλαντώσεις που δημιουργούνται ανάμεσα στα δομικά υλικά.